ŞARA A. ARŞ
" VARLIK "
Ben bir karanlıkta var oldum ...
Bir var oldum ki sonsuz , sınırsız oldum ...
Bir sonsuz , sınırsızlık ki ...
SUS denizinde ...
Sustukça sonsuz oldum ...
...
Bir sustum ki ...
Söz olmadan ...
Dil olmadan konuştum ...
Ben bir SUS oldum ki ...
Annem beni affetsin ...
Aynı evin içindeki annem dahi unutsun istedim beni ...
SUS ' un sevgisi bölünsün istemedim ...
Bu ömrüme , insan yaşıma kadar beni tanıyan , bilen , özleyen , görmek
isteyen herkes ve her şey beni unutsun istedim ...
Annemde dahil ...
Ben bir sustum ki "bir dünyaya gözlerimi kapattım" ...
Bin aleme "gözlerimi açtım " ...
Annem beni affetsin ...
Onu da sevdim ...
Ama "SUS'U " daha çok sevdim ...
Ben bir karanlıkta bir " SUSTUM " ki ...
Bütün alfabeler sustu ...
Ben bir karanlıkta bir " SUSTUM " ki ...
Bütün topraklar sustu ...
Ben bir karanlıkta bir " SUSTUM " ki ...
Bir daha söze hiç ihtiyacım olmadı ...
Bir karanlıkta ... Bir "HİÇLİKTE " ... Ben öyle bir "SUSTUM " ki ...
Bütün kulaklar dört gözle "SUS'UMU " bekler oldu ...
Ben öyle bir "SUSTUM " ki ...
Ağızların bile kulakları oldu ...
Ben bir "SUSTUM " ki ...
SUS'UMU ancak başka " SUSANLAR " duydu ...
Ben bir " SUSTUM " ki ...
" BİRİ ÖLDÜ " !
" BİRİ CAN BULDU " !
...MAYIS 2016...
...ŞARA...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder