ŞARA A. ARŞ
HİÇ
Her yanı " HİÇ " lik olan bir isim , soy isim de var edildim ...
İsmin annesi yok ...
İsmin babası yok ...
İsmin eşi yok ...
İsmin çocuğu yok ...
İsmin görünürü eller , saçlar ... ötesi çok ...
" HİÇLİK " içinde bir isimde " VAR EDİLDİM " ...
...
Zormuş HİÇ ' liğin ellerini bırakıp ayaklarının altını öpmek için yollara düşmek
... Ve hatta kimileri farkında olmadan çıkarmış yola hiçliğin ayaklarının altını
öpmek için , bilmezmiş yaşadıkları niye ? Gördükleri niye ? O na verilen bu
gördüğü ,bildiği her şeye karşı hissettiği güçlü sorumluluk duygusu niye ?
Elinin , yüzünün , dizlerinin kan içinde kaldığı , üstüne asit yağmurları yağıp
şemsiyesiz kaldığı duraklarda beklemesi niye ? Bir kuştan o na ne ?
Furkan ' ın çöp toplayan ellerini görüp kendi ellerinden utanması niye ?
Bilenler zaten bilirmiş olanı biteni ? Ya bilmeden bu yollara çağırılanlar ?
Her şeyi bir bilen varmış ? Bir gören ? Bir duyan ?
Hiçliğe giden yollar kan , katran , azap kokarmış ta ki sen kendini isimsiz
bir bahçede bulup başını geriye çevirip o yollarda yaşadıklarına tebessüm
edinceye kadar ...
...
Paylaşmadan edemeyeceğim ;
Yola bilerek çıkıp , sonrasında şaşıranlar da olurmuş :
Bu kıymetli sayfalar AHMET ÜMİT 'in BAB-I ESRAR kitabından alıntıdır .
Paylaştığım sayfalar kurgu en azından ben öyle tahmin ediyorum fakat benim
yukarıda paylaştığım , anlattığım hal ile o kadar iç içe ki es geçemedim ...
ALLAH HİÇLİĞİNİZİ EKSİK ETMESİN ...
...
...MAYIS 2016...
...ŞARA...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder