" SUS " ...

                                                                      16.01.2016 İSTANBUL 
                                                                                ŞARA A. ARŞ

                               "       SUS      "


Bir     SUS  '  ta son bulmuşum ...

SUS '  um arşa uzanan sonu olmayan bir merdiven olmuş ...

Olmuş bütün olmuşlarım son bulmuş ...

Verilen ömrü ...    Sahibine teslim etmişim   ...

Bir parça aklım kalmamış ömürde ...

Ömür   SUS  ' ta  son bulmuş  ...

SUS    ,    SONSUZ    olmuş   ...

Anlayacaklar    TEVEKKÜL eder   ...

Anlamayacaklar   TAŞ ATAR   olmuş bu SUS ' a  ...

SUS '   um yol olmuş ...

Camdan bir mum olmuş ...

Bir damla su olup varlığı bulmuş  ...

Varlık     SUS  olmuş  ...

İnsan akıl     MAHÇUP  olmuş ...

İnsan beden son bulmuş ...

Bu insan yandan geriye kalan   TEBESSÜM EDER   olmuş ...

SUS  ' um     , SONSUZ   olmuş  ...

İnsan bedenin  ;   insan ihtiyaçları , istekleri , geçmişi, geleceği son bulmuş ...

SUS  bedeni yok etmiş  ...

Varlığı     VAR ETMİŞ ...

An '  ın içinde    AN '  lar ...

Zamanların içinde zamanlar ...

Alemlerin içinde alemler bulmuş   SUS '  ta ki   varlık ...

Görünür de her şey aynı kalmış ...

Ötesinde ;   görünürün hiç bir şeyi kalmamış ...

SUS   ,  varlığı içine almış ...

Bir bahçedeki yabani otları temizler gibi  , insan yanlarını bir bir temizlemiş 

VARLIĞIN  ...

VARLIĞIN    SUS  '  TA  artmışlığı    artmış ...

VARLIK   ,    bir     SUS  '   ta  AYDINLANMIŞ  ...

Gözyaşları  bu kez    MUTLULUK  ne kelime   MAHÇUBİYETTEN akmış  ...

SUS  '  um    SUS '  muş  ...

Döndüğüm her yan da  SUS  '  u  bulmuşum ...

SUS  '  um arşa uzanan sonu olmayan merdivenden , başını bir kez bile 

yukarı kaldırmadan basamakları çıkar olmuş ...

SUS  ' um yola çıkar olmuş ...











... MAYIS 2016...






                                                                    ...ŞARA...