ŞARA A. ARŞ
BİR ANLAMANIN KOYNUNDA CAN VERİYOR İNSAN YANIM !
Bir gündüz vakti olmayan zamanda uykuya dalmadan önce ;
" BİR NEDEN " soruma ...
Bir örümceğin 3 kat indirilip merdivenlerin altına bırakılmasıyla cevap veriliyor...
Bir anlamanın koynunda " insan yanım " , " CAN VERİYOR " ...
Bir cevap gelirken soruma " söz " hiç kullanılmıyor ...
Semboller kullanılıyor ...
" Bir anlamanın koynunda insan yanım gözlerini kapatıyor " ...
Bir " neden " sorusunun " sözsüz cevapları " avuç içlerime bırakılıyor,
saçlarımın arasına , ayaklarımın önüne ...
Cevaplar hiç aksamıyor ...
Geç kalmıyor ...
Soruların ertesi günü geliyor ...
Bir şey beni alnımdan öpüyor ...
Sözsüz dudaklarını alnımda hissediyorum ...
Bir insan yanım bir anlamanın koynunda " nefes almıyor artık " ...
Her beden bu alemin düzeninde seyrediyor , davranıyor , artıyor ...
Ben bu alemde "başka bir düzende" ömür sürer oluyorum ...
Bir kuş ; sadece bir kuş değil ...
Bir insan ; sadece bir insan değil ...
Bir kum tanesi ; sadece bir kum tanesi değil ...
Ben " değillerin " sözsüz cevaplarının çitsiz bahçelerinde yürür buluyorum
bedenin ayaklarını ...
Bir boyun ağrısı bir cevap getiriyor ...
Mor bir tesbih bir cevap getiriyor ...
İçinde mandalina , nar , vişne olan bir rüya bir cevap getiriyor ...
Bir örümcek bir cevap getiriyor ...
Bir kar tanesi bir cevap ...
Bir balon bir cevap getiriyor ...
BİR ANLAMANIN KOYNUNDA CAN VERİYOR İNSAN YANIM ...
İMDADINA ÇOK ŞÜKÜR ! BİR ALLAH ' IN KULU YETİŞEMİYOR !
...
...MAYIS 2016...
...ŞARA...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder