ŞARA A. ARŞ
" İSTANBUL ' UN EN GÜZEL EVİ "
...
Yalan değil ...
Onu görür görmez ayaklarım değil avuç içlerim beni ona götürdü...
Sanki ben o na dokunursam zaman torpil geçecek bana , onun doğumuna
gönderecek beni ...
Zaman bana torpil geçmedi ama o na geçmiş ... Etrafım taş , beton aman
koşayım bende yetişeyim dememiş avuç içlerimde tadı var hala ...
Ona dokunmak başka ... Hissetmek başka ...
Camda biri var aman ne der demedim düşünmedim gittim yanına ( Masumiyet
müzesine yakın bir noktada )
Müzeye gidenler , bilenler mutlaka hatırlayacaktır bu yolu :)
...
Dokundum ona sadece ... Camda ki Sanem nineyle göz göze geldik ...
O na evin ne kadar zamandır burada olduğunu sordum ...
" Yüz yıl " !
Aslında daha neler neler sormak , anlatmak , konuşmak istedim ...
Sanem nine benim canım çay istediye bile vardıracaktım işi aslında
canımın çay istediği yoktu " Canım onun sohbetini çekti " fakat
Türkçesi oldukça zayıftı , belki arapça konuşuyordu belki başka bir dil ben
derdimi çat pat anlatabildim ... Konuştuğu dilin ismini bile bilmeden
keşke dili bilseydim dedim kendime fakat sonra avucumun içinin bu "tarihe"
dokundu , kulağım bu tarihe tanıklık eden ninenin ismine değdi ya deyip
bunu da şans saydım kendime ...
Bu arada Sevgili Orhan Pamuk ' a :
...
...
...
teşekkürler ...
Benim aşk romanlarına karşı olan "ÖNYARGIMI" onları okumayı vakit
kaybı olarak gören kör gözümü , inancımı yerle bir etmişti , kaleminden
dökülen " MASUMİYET MÜZESİ ...
...
...MAYIS 2016...
...ŞARA...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder