" AFFET ! KAYIPTIM ! "

                                                                   12.04.2016 İSTANBUL
                                                                              ŞARA A. ARŞ

...
                          AFFET        !      KAYIPTIM     !
                                                                                     ...


Bir dilenciyi muhtaç sanırdım  ...

Bir körü görmez ...

Bir felçliyi eli kolu tutmaz sanırdım   ben  ...



AFFET    !       KAYIPTIM     !



Mendil satan bir çocuğu zayıf sanırdım   ...

Allah ' ım ne cehalet !!!

Evi olmayanı evsiz sanırdım   ...

Gördükçe  ;

Ağıtlar yakar oldum binlerce milyon yıllık  körlüğüme  ...

Evi , arabaları  , şirketleri olanları zengin sanırdım  ...



BENİ AFFET    !     KAYIPTIM      !


Söz konuşulmak için var sandım bin yıl ...

Bin yıl ...

Yaşamak için para şart sandım  ...

Nasıl bir   "   ZAN  "   bu   YA RABBİM  !

Ben ölmeyi        "    ÖLMEK      "       sandım !

Yüz yıl kayboldum ...

Ellerime uzanan elleri        "     EL       "     sandım    ...

Ben bütün doğruları           "     DOĞRU     "     ...

Bütün yanlışları                      " YANLIŞ   "   sandım  ...

Allah  '  ım ne cehalet   !

BEN KENDİMİ CANLI SANDIM    !

Siyahı siyah sandım ...

Beyazı beyaz  ...

Körlüğümü alem görse taşa tutar beni   !

Ya Rabbim !

Ben bana verilen bedeni  BENİM SANDIM !



BENİ AFFET   !     BEN KAYIPTIM  !


Benim körlüğüm , cahilliğim , sağırlığım  ...

Alemleri aşmış  ...

Ben suyu su sandım ...

Ateşi ateş ...

Ne mümkün benim körlüğümü anlatmak ...




BENİ AFFET   !  BEN KAYIPTIM  !



Dünyada ki mutlak güç algısına göre  ;

Güçlüler mutlaka kazanırdı  !

Bir güç sahibi ,  bir zayıfı ezebilirdi hani  !

Hani yeşil yeşildi    !

Mor ,  mor !!!

Hani yemek yenilmek için vardı   ...

Su içilmek için  ...



AFFET   !    KAYIPTIM     !



İsmimi ismim sandım  ...

Annemi annem ...

Ben kendimi insan sanırdım ...

Aynı anda insan dışında her şey olabileceğimi bilemeden  ...





AFFET      !           KAYIPTIM          !





Yağmur yağardı işte  !

Güneş açardı  !

Yağmuru        YAĞMUR     sandım ben ...

Ne yanılmışlık      !

Güneşi    GÜNEŞ    ...

Dahası da  varmış   ...

ANLAMSIZLIĞIMIN  ...

Yemek yemeyi doymak sanırdım  ...

Giyinmeyi örtünmek    ...

AFFET    !


Ben yolumu şaşırıp düştüm sanırdım dünya denilen aleme , cihana  ...

Kendime hep bir yaprak , bir rüzgar  , bir  "  AN   "   olsam derdim ...



KENDİNİ BİLMEZLİĞİMİ AFFET   !    BEN   KAYIPTIM   !



Bırakılan her şey düşerdi         "       İSTİSNASIZ       "       !

Söylenmemiş her söz  susardı       "    İSTİSNASIZ    "         !

Öldürülen biri mutlaka ölmüş olurdu     "    İSTİSNASIZ   "     !



...



Ben öteleri bilmezdim    ...

Zerreleri bilmezdim ...




...






AFFET       !         KAYIPTIM      !





Yürüdüğüm yol kaldırımdı    ...

Kalem kalemdi ...

Kağıt   kağıt ...

Sağ el ...

Sağ eldi   !

Hadi   !   

Ne oldu   şimdi   !






AFFET    !       KAYIPTIM       !






İsimler sahibi olmayı ben  "  isim almak   "    sandım !

Bir otoriteyi    "    GÜÇ   "   sandım   !





AFFET    !     KAYIPTIM     !



Sağı sağ sandım ben ...

Solu sol  ...

Halbuki ilkokuluda  bitirdim !

Öğrettiler bana hamdolsun !

Dünya yuvarlaktı  !

Herkeste aynı işte !

İki kol ...

İki bacak ...

Bir kafa ...

Bir kalp ...

Ben ne bilirdim ...

Bir kalpte ...

Bin kalp olacağını ...








BENİ   AFFET    !      BEN   KAYIPTIM       !







                                                            ...ŞARA ...