" BEN NE ARA EVLERİNİ YAKTIM BİLDİKLERİMİN "

                                                                  10.04.2016 İSTANBUL
                                                                            ŞARA A. ARŞ



                  BEN NE ARA EVLERİNİ YAKTIM BİLDİKLERİMİN





Gözümü açtım ...

Yoktular ...




Evleri ateşe verilmiş bildiklerimin    ...

Bir   bir ...

Kaçan , kurtulan olmamış aralarından ...

Denemişler ...

Olamamış ...

Evleri yanmış ...

Kıvrananlar olmuş ...

Can çekişenler ...

Öyle diri diri yanmışlar ki ...

Onları yakan ateş bile acımış hallerine ...





Gözümü açtım ...

Yoktular ...






Onlara aitim sanırdım  ...

Ne kadar da gerçek gibiydiler ...

Başıma gökten taş düşse ...

Bildiklerime sarılırdım ...

Evleri yanmış bildiklerimin ...

Ocağı mı açık bırakmışlar  ?

Hepsi aynı anda bırakamaz ki ?

Nasıl böyle diri diri yanmışlar ?

Bir Allah 'ın kulu da elini uzatmamış mı onlara ?

Bende mi uzatmamışım ?

Sahi neredeymişim bildiklerimin evleri yanarken ?








Gözümü açtım ...

Yoktular ...

Elimde bir tutam ateş vardı ...




                                                                    ...  ŞARA ...